Μινωική εποχή

πριν από ενενήντα περίπου χρόνια , ένας Άγγλος αρχαιολόγος που Προνομαζόταν « Έβανς» , ψάχνοντας σε κάποια μαγαζάκια της Αθήνας , που πουλούσαν αντίκες , βρήκε μερικά γυναικεία φυλακτά .

Επάνω σε αυτά τα φυλακτά , ήταν χαραγμένες επιγραφές σε μυστηριώδη γραφή , όμοια με ιερογλυφικά , που κανένας δεν κατάφερνε να αποκρυπτογραφήσει.

Μελετώντας τα , έκανε διάφορες υποθέσεις και συσχετισμούς , προσδιόρισε πώς τα φυλακτά αυτά , έπρεπε να προέρχονταν από την Κρήτη.

Πήγε εκεί , αγόρασε ένα κομμάτι γης , στην οποία πίστευε πως είχε ταφή με τα χρόνια η πόλη της Κνωσού.

Μίσθωσε μια ομάδα εργατών και μετά από ανασκαφές διάρκειας δύο μηνών , βρέθηκε μπροστά στα ερείπια του παλατιού του Μίνωα , τον περίφημο Λαβύρινθο.

Για πολλά χρόνια ο κόσμος το μόνο που γνώριζε για την Κρήτη , ήταν η μυθολογία για τον βασιλιά Μίνωα που είχε κλείσει τον Μινώταυρο στον Λαβύρινθο.

Ο Λαβύρινθος ήταν ένα κτίσμα , με περίπλοκους διαδρόμους και δωμάτια που έμοιαζαν απαράλλακτα μεταξύ τους . Ήταν λέει τόσο ίδια , που αν δεν ήσουν εξοικειωμένος , δεν ήταν καθόλου δύσκολο να χαθείς. Ήταν επίτηδες έτσι , για να μπερδεύονται οι εχθροί , να εντοπίζονται εύκολα από τους ντόπιους και οι εχθροί να εξοντώνονταν . Άρα υπήρχε και αμυντική σκοπιμότητα.

Η Αλήθεια είναι ότι όλο το παλάτι λεγόταν Λαβύρινθος και όχι μόνο τα υπόγεια .

Επίσης αλήθεια είναι ότι κτίστηκε από τον Αθηναίο Δαίδαλο.

Αλλά ας ξετυλίξουμε τον μίτο του μύθου και των γεγονότων και ας προσπαθήσουμε να απομυθοποιήσουμε τα γεγονότα.

Δώδεκα με Δεκατρείς αιώνες προ Χριστού , ο Μίνωας , σύμφωνα με τις διηγήσεις του μύθου , είχε αποκτήσει αρκετές συζύγους που μάταια προσπαθούσαν να του δώσουν ένα διάδοχο.

Στο τέλος , μόνο η Πασιφάη κατόρθωσε να γεννήσει την Φαίδρα και την Αριάδνη.

Κάποτε ο Θεός Ποσειδών προσβλήθηκε από κάποια ενέργεια του Μίνωα . Σαν πολύ εύθικτος Θεός θέλησε να εκδικηθεί για την προσβολή που του έκανε ο Μίνωας.

Για εκδίκηση ο Θείος Ποσειδών , έκανε την Πασιφάη μια ακατάσχετη « Μητρομανή για αρσενικό φαλλό» , τόσο σεξουαλικά αχόρταγη πού έφτασε στο σημείο να ζευγαρώσει ακόμα και με τον Ιερό Ταύρο του Παλατιού. Αυτόν μάλιστα τον ταύρο τον είχαν σαν σύμβολο. Κάτι σαν Μασκότ όπως θα λέγαμε σήμερα. Μάλιστα τα κέρατα ταύρου στόλιζαν τα κτήρια.

Όταν γεννήθηκε ο Μινώταυρος – Με ανθρώπινο σώμα και κεφάλι ταύρου – ο Μίνωας δεν δυσκολεύτηκε να καταλάβει ότι ο γιος του πρίγκιπας Αστερίονας δεν είχε «γονίδια» δικά του και ούτε χρειάστηκε να κάνει ανάλυση DNA , για να καταλάβει ποιος «φόρεσε τα κέρατα» στο κούτελο του βασιλιά Μίνωα.

Μόλις πήγε να τα βάλει με την Πασιφάη με κατσάδα μετά φόνου , εμφανίστηκε ο Θείος Ποσειδώνας και του εξήγησε τα ανεξήγητα .

Φυσικά δεν μπορούσε να τα βάλει με τον Θεό Ποσειδώνα και ότι αυτή ήταν η τιμωρία του , φώναξε έναν ονομαστό μηχανικό από την Αθήνα , τον Δαίδαλο , που είχε καταφύγει στο νησί της Κρήτης σαν Ικέτης , κάτι σαν πολιτικό άσυλο όπως λέμε σήμερα.

Ο Μίνωας λοιπόν, έβαλε τον Δαίδαλο να του κτίσει τον Λαβύρινθο. Ο Λαβύρινθος αυτός ήταν πολύπλοκος και είχε διαδρόμους και στενά δρομάκια , πολλούς ορόφους καθώς και μια δομή σαν κτίσμα , σκέτη σπαζοκεφαλιά.

Όταν ο Δαίδαλος τελείωσε το κτίσμα , έκλεισε εκεί τον Μινώταυρο Αστερίωνα , την Πασιφάη και τον Μπαμπά Ταύρο . Εκεί λοιπόν μεγάλωσε το μωρό Μινώταυρος.

Ο Μίνωας μόλις είδε το Θαύμα του χτίσματος , έβαλε τον Δαίδαλο να του φτιάξει και άλλα κτίσματα και αυτό επειδή δεν ήθελε με κανέναν λόγο να αφήσει τον Δαίδαλο και τον υιό του Ίκαρο , να φύγουν από το παλάτι και πολύ περισσότερο από την Κρήτη γενικά.

Ο Δαίδαλος βλέποντας και νιώθοντας αυτόν τον αποπνικτικό περιορισμό και αποκλεισμό από ξηράς και θαλάσσης, σκαρφίστηκε τον τρόπο να φύγει δια αέρος !!! με τον γιο του Ίκαρο. Αυτό το κατάφεραν φτιάχνοντας φτερά από κερί !! έτσι κατάφεραν να φύγουν από την Κρήτη .

Ο Μίνωας μάταια τους έψαχνε να τους βρει . Ούτε το F.B.I ούτε η C.I.A θα μπορούσε να τους βρει . Τότε δεν υπήρχαν αυτές οι υπηρεσίες , αλλά θα υπήρχε κάτι ανάλογο της εποχής εκείνης.

Ο Θυμός και η απογοήτευσή του Μίνωα ήταν τόση που κήρυξε τον πόλεμο στην Αθήνα και όταν νίκησε , επέβαλε έναν πολύ βαρύ φόρο σάρκας και αίματος . Η Αθήνα υποχρεώθηκε να δίνει κάθε χρόνο , επτά αγόρια και επτά κορίτσια για να γίνουν γεύμα στον Μινώταυρο . Φυσικά αυτά λέει ο Μύθος. Η αλήθεια είναι ότι τα είχαν για το αγώνισμα που λεγόταν : «Ταυροκαθάψια» .

Υπάρχει ένα ψήγμα φήμης που λέει ότι : Ο πρίγκιπας Αστερίωνας υπέφερε από μια δερματική ασθένεια , έτσι επισημοποιήθηκε εθιμοτυπικό, ώστε να φορούσε στις δημόσιες εμφανίσεις του, κεφάλι ταύρου για κράνος ! Έτσι αυτοί που δεν ήξεραν , εύλογα το είδαν και φοβήθηκαν. Τα κουτσομπολιά μεταξύ πόλεων και τότε βρύθαν χωρίς έλεγχο. Έτσι δεν ήθελε πολύ τότε να γίνει πιστευτός ο Μύθος του Μινώταυρου.

Μάλιστα λέγετε ότι όλοι οι Μίνωες μετά φορούσανε αυτό το κράνος από κεφάλι ταύρου.

Ο Μίνωας σε κοινωνικές του μετακινήσεις φορούσε κεφάλι ταύρου σαν κράνος .

Αυτό γινόταν επειδή δεν έπρεπε να βλέπει κανείς το πρόσωπο του , παρά μόνον οι επτά Ιερές Ιέρειες . Κάτι σαν αντρικός φερετζές . Αυτός ο Μίνωας συνοδευόταν πάντοτε από τις επτά αυτές γυμνόστηθες Αρχή- Ιέρειες.

Στην Κρήτη λοιπόν υπήρχε ένα έθιμο που λεγότανε : «Ταυροκαθάψια».

Τι ήταν αυτό ; Ήταν ένα είδος ακροβατικού αθλήματος παιδιών που έκαναν κύκλο γύρω από τον ταύρο – όπως κάνουν και σήμερα οι ταυρομάχοι απασχολώντας τον ταύρο , και δίνοντας την ευκαιρία να καρφώσει τον ταύρο - και αντί να καρφώσουν τον ταύρο ,τον άρπαζαν από τα κέρατα και πηδούσαν στην πλάτη του σαν ακροβάτες , σαν την Ρουμάνα αθλήτρια της ενόργανης γυμναστικής , Νάντια Κομανέτσι στην δοκό.

Οι αθλητές αυτοί ήταν παιδιά , αγόρια και κορίτσια 7 – 16 ετών , που ίσως λίγα από αυτά επιζούσαν στο τέλος .

Ο Θρυλικός Θησέας βλέποντας άδικο αυτόν τον φόρο , αποφάσισε να σταματήσει όλα αυτά , νικώντας τον Μινώταυρο και καταργώντας τον άδικο αυτόν φόρο.

Με λίγα λόγια έκανε διείσδυση έμαθε τον χώρο , πρόσωπα και πράγματα .

Ο Πατέρας Μίνωας είχε πεθάνει όταν ανέλαβε ο Αστερίωνας , που είχε κιόλας καταφέρει να δημιουργήσει πολλές τριβές και αντιπάθειες και στις ιέρειες ακόμα.

Η Αρχιιέρια , Αριάδνη που είχε ερωτευτεί τον Θησέα , αποφάσισε να τον βοηθήσει , καθοδηγώντας να σκοτώσει τον Μίνωα με τον σωστό τρόπο . Με τον μίτο να βρει τον δρόμο προς το δωμάτιο του Μίνωα κρατώντας την Λαβρίδα ( τσεκούρι διπέλεκο) και να σκοτώσει τον Μίνωα κόβοντας του το κεφάλι με αυτό το διπέλεκο τσεκούρι .

Τώρα ο Θησέας παράκουσε και σκότωσε τον Μίνωα με σπαθί και έτσι τον καταράστηκαν οι Θεοί που τον φόρτωσαν με πολλές ατυχίες και έναν βίαιο και άδοξο θάνατο. Ο Θησέας η Αριάδνη και τα παιδιά με τους έμπιστους της Αριάδνης ,κατάφεραν να φύγουν κατά την διάρκεια πανικού ,εξ αιτίας ενός ισχυρού σεισμού .

Όπως και να έγινε όμως , όλα αυτά φάνταζαν σαν παραμύθι για παιδάκια.

Οι Ιστορικοί και όλοι οι άλλοι άνθρωποι ,θεωρούσαν και τον τόπο και τα γεγονότα σαν προϊόντα ζοφερής φαντασίας. Όπως λέμε σήμερα για την Ατλαντίδα και τον Λαό της. Έτσι λοιπόν δεν τα τοποθετούσαν όλα αυτά στα γεγονότα της Ελληνικής Αρχαίας Ιστορίας και έως εκεί είχαν ίσως δίκιο , όμως έκαναν το λάθος στο να αρνούνται , το ότι στην Κρήτη είχε ανθίσει ένας πολύ σπουδαίος Πολιτισμός .

Η Ανακάλυψη αυτή λοιπόν του Έβανς , έφερε τα πάνω – κάτω . Συντάραξε και αφύπνισε τον κόσμο . Τράβηξε πολλούς Αρχαιολόγους από όλο τον κόσμο , που πήγαν εκεί επιτόπου .

Σκάβοντας βρήκαν πάρα πολλά ευρήματα και μαρτυρίες που αποδείκνυαν ότι όντως υπήρξε Μίνωας , Μινώταυρος , Λαβύρινθος και Μινωικός πολιτισμός .

Χάρις του Μίνωα , εκείνος ο πολιτισμός ονομάστηκε Μινωικός . Φυσικά αυτή η ονομασία είναι Νεολογισμός .

Η λέξη «Μίνωας» σημαίνει Βασιλιάς.

Ο Μίνωας εκλέγονταν από τις Ιέρειες τις οποίες εκείνος τις «ικανοποιούσε σεξουαλικά» . Οι Ιέρειες αυτές ήταν επτά τον αριθμό , όσες και οι μέρες της εβδομάδας . Τότε είχαν 13 μήνες και κάθε μήνας , είχε 28 μέρες , ο χρόνος είχε 364 μέρες και μια ημέρα που λογαριαζόταν ξεχωριστά σαν πρωτοχρονιά. Αυτή η μέρα ήταν ο Σημερινός 15 Αύγουστος. Κάθε μήνας είχε 4 εβδομάδες και κάθε εβδομάδα 7 ημέρες.

Ο κάθε Μίνωας , ο εκάστοτε Μίνωας έκανε έρωτα με όλες μαζί ταυτόχρονα , κάθε πρωτοχρονιά . Ήταν έτσι το τελετουργικό .

Η Θητεία του κρατούσε ένα ημερολογιακό έτος. Στον χρόνο πάνω , έπρεπε να κρατήσει την εξουσία του , όχι με εκλογές , αλλά με πάλη μέχρι Θανάτου.

Αν επιβίωνε , γινόταν «Μίνωας» για άλλον ένα χρόνο.

Όσο υπήρχε Μητριαρχικό καθεστώς , το έθιμο αυτό υπήρχε. Η αλλαγή του χρόνου όπως λέγαμε γινόταν κάθε σημερινό δεκαπενταύγουστο. Στην Γιορτή της Μητέρας Θεάς Γαίας ( = Γη ) .

Τότε το ιερό όπλο της μονομαχίας ήταν ο διπέλεκης , που λεγόταν Λαβρίδα . Η Λαβρίδα ήταν το ιερό όπλο που καθαγίαζε τον Φόνο , σαν ανθρωποθυσία.

Στην Κρήτη πολλοί νομοθέτες όπως ο Λυκούργος και ο Σόλωνας ήρθαν να αναζητήσουν το πρότυπο των νόμων τους.

Στην Κρήτη πρώτο γεννήθηκε η χορωδιακή μουσική .Στην Κρήτη πρώτο ιδρύθηκε επίσεις η γλυπτική που έμαθαν οι πρώτο δάσκαλοι της Ελλάδας ( σαν μαθητές ) της γλυπτικής : Δίποινος και Σκύλλις , που μετά έφυγαν και διέδωσαν γλυπτική στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Εδώ ανακαλύφτηκε το αποχετευτικό , αρδευτικό , υδραγωγικό ακόμα και το σύστημα με αυλάκια ( = όταν έσπαγε ένας αμφορέας με λάδι , η κρασί , το υγρό δεν χανόταν αλλά μεταγγιζόταν σε άλλους παρακείμενους αμφορείς .

Το αποχετευτικό ήταν το τελειότερο της εποχής . Μόλις οι αρχαιολόγοι το βρήκαν , το διέδωσαν . Το τωρινό αποχετευτικό σύστημα είναι απόγονος του Μινωικού με κάποιες ίσως βελτιώσεις.

Στο παλάτι του Μίνωα , ανακουφίζονταν μέσα στα δωμάτια των παλατιών και όχι στον κήπο ή στο ύπαιθρο ή σε δοχεία ειδικά «Γιογιό» , πράγμα που έκαναν οι άλλοι ακόμα και στα παλάτια της Γαλλίας του Λουδοβίκου 16^ου και αρκετούς αιώνες πιο πίσω.

Στην σύγχρονη εποχή μεν βελτιώθηκε , αλλά μπανιέρες και χέστρες , υπήρχαν από τότε μέσα στα παλάτια και τα σπίτια της Κρήτης του Μινωικού πολιτισμού.

Οι επιστήμονες , μελετώντας στις ανασκαφές , διαίρεσαν τον Μινωικό Πολιτισμό σε τρεις περιόδους ή εποχές .

Κάθε περίοδος , διαιρείτε σε τρεις περιόδους επίσης.

Αλλά ας αφήσουμε αυτές τις λεπτομέρειες στους αρχαιολόγους και τους ειδικούς και ας αρκεστούμε να καταλάβουμε σε γενικές γραμμές , πως ήταν η Κρήτη την εποχή εκείνη.

Από τον τρόπο που παριστάνονται στη ζωγραφική και στα ανάγλυφα , οι Κρητικοί ήταν μάλλον κατά πάσα πιθανότητα μικρόσωμοι και λεπτοκαμωμένοι . Οι γυναίκες τους με δέρμα χλωμό , οι δε άντρες τους ηλιοκαμένοι . Γι αυτό οι « Έλληνες» τους αποκαλούσαν : «Φοίνικες» , που σήμαινε κοκκινόπετσοι στο χρώμα του πυλού.

Όταν Νικήθηκαν από τους αθηναίους , και όσοι γλίτωσαν από τις επιδρομές των Μυκηναΐων που τους κατάσφαζαν , η Ελίτ πήγε στον σημερινό Λίβανο , που οι «Έλληνες» την είπαν Φοινίκη και στην σημερινή Τροία . Εκεί η ελίτ ήταν Κρήτες και ο Λαός ασιάτες.

Ο Λαός αυτός λοιπόν της Κρήτης , φορούσαν κεφαλόδεσμο , ενώ οι γυναίκες καπέλα που και σήμερα θα μπορούσαν να κάνουν την εμφάνιση τους σε κάποια κολεξιόν στο Παρίσι ή το Μιλάνο.

Είχαν τριγωνικά πρόσωπα και γενικά τριγωνικό πρότυπο ομορφιάς , γιατί φορούσαν χιτώνες πολύ σφικτά δεμένους στην μέση . Οι Γυναίκες άφηναν τους μαστούς τους ακάλυπτους , πράγμα που σε πολλές απεικονίσεις και μαρτυρίες , είχαν υπέροχα πλούσια στήθη.

Μια από αυτές , όπως εμφανίζεται σε μια τοιχογραφία , είναι τόσο αυτάρεσκη και προκλητική , που οι Αρχαιολόγοι , παρά την παροιμιώδη τους σοβαρότητα , την ονόμασαν χαριτολογώντας : «Παριζιάνα».

Στην εποχή της αρχαίας Κρήτης , οι ομαδικές σεξουαλικές περιπτύξεις ήταν συχνές σε καθημερινή βάση και δεν αποτελούσε ντροπή .

Η αναλογία του πληθυσμού τότε ήταν επτά γυναίκες προς έναν άντρα. Η κάθε οικογένεια είχε 1 άντρα και επτά συζύγους . Φυσικά το κουμάντο το έκανε η πρώτη σύζυγος. Τότε μάλιστα επιτρεπόταν οι ερωτικές σεξουαλικές περιπτύξεις μεταξύ γυναικών , αλλά όχι μεταξύ αντρών. Ποινή θανάτου περίμενε τους άντρες που θα διανοούνταν να κάνουν ερωτικές σεξουαλικές περιπτύξεις( αντρών μεταξύ αντρών ), δια ακρωτηριασμού των φαλλών τους , θάβοντας τους ζωντανούς , ψάλλοντας κατάρες.

Ήταν ένας πολύ ατιμωτικός Θάνατος.

Η εκτέλεση γινόταν: ΜΟΝΟΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΗ ΙΕΡΕΙΕΣ.

Παλιότερα η Κρήτη ήταν χωρισμένη σε διάφορα κράτη και βασίλεια, που βρίσκονταν συχνά σε ένοπλες αναμετρήσεις .Αργότερα άρχισαν την συγχώνευση. Κάποια στιγμή η ανακάλυψη του «Μίνωα» που κατάφερε να συγχωνεύσει τα άλλα κρατίδια έγινε γεγονός. Ενώνοντας λοιπόν το κράτος κάποιος Μίνωας πάνω στο νησί , έκανε πρωτεύουσα την πόλη του την Κνωσό.

Την στιγμή που ιδρύθηκε η Κνωσός , στην υπόλοιπη Ευρώπη αχνόφεγγε ελάχιστο φως πολιτισμού.

Αν πιστέψουμε τον Όμηρο , η Κρήτη είχε ενενήντα πόλεις , που μερικές φορές , μερικές από αυτές συναγωνίζονταν την πρωτεύουσα σε πληθυσμό, ανάπτυξη και πλούτο.

Η Φαιστός ήταν το μεγαλύτερο λιμάνι , όπου συγκεντρώνονταν το εμπόριο που γινόταν δια Θαλάσσης με την Αίγυπτο.

Το Παλαιόκαστρο ήταν περιοχή διαμονής , όπως το σημερινό MANHATTAN και το LONG ISLAND της Νέας Υόρκης.

Τα Γουρνιά ήταν το βιοτεχνικό , εμπορικό και χρηματιστηριακό κέντρο και κατά ουσίαν πρωτεύουσα του κράτους , όπως η Βόννη σήμερα στην Γερμανία και το Μιλάνο στην σημερινή Ιταλία.

Η σημερινή τοποθεσία «Αγία Τριάδα» ήταν η θερινή έδρα του Μίνωα και της Θηλυκής του κυβέρνησης , όπως φαίνεται από την Βασιλική κατοικία που βρέθηκε εκεί.

Τα σπίτια στην Κρήτη ήταν διώροφα ή τριώροφα , καμιά φορά (= στο σημερινό Μυκονιάτικο στυλ περίπου , όπως λέμε σήμερα ) πενταόροφα.

Στην Κνωσό το παλάτι ήταν πενταόροφο με δύο ορόφους κάτω από την γη σαν αποθήκες συνήθως. Είχε πολλές εσωτερικές καλοφτιαγμένες σκάλες.

Σε κάποιες ζωγραφιές και σε ανάγλυφα που στολίζουν τους εσωτερικούς τοίχους , βλέπει κανείς τους άντρες του σπιτιού να παίζουν πεσσούς (=τάβλι ) κάτω από το βαριεστημένο βλέμμα των γυναικών που υφαίνουν το μαλλί .

Το κυνήγι ήταν άθλημα που έπαιρναν μέρος άντρες και γυναίκες με την βοήθεια σκύλων και αγριόγατων (= τσιτάχ ) .

Ένα άλλο άθλημα που αρίστευαν οι Κρήτες ήταν η πάλη. Οι πρωταθλητές ελαφρών βαρών αγωνιζόντουσαν με γυμνά χέρια , χρησιμοποιώντας στην πάλη και τα πόδια τους.

Αυτό αργότερα ονομάστηκε Παγκράτιο ( Στην αρχαία Αθήνα σε κάποιους αιώνες μετά) και διαδόθηκε στην Ανατολή από τους Έλληνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, έως την Ινδία , το Θιβέτ ,για να μετατραπεί στα βάθη των αιώνων από τους ντόπιους , σε μορφές κουνγκ φου , καράτε , κικ μπόξινγ κ.λ.π

Οι μεγαλόσωμοι Κρήτες ήταν πρωταθλητές στην Πυγμαχία , όπου φορούσαν δερμάτινες λουρίδες , σαν γάντια για πυγμαχία από δέρμα ταύρου .

Ο Θεός τους που αντιστοιχούσε στον Δία των Ελλήνων και ήταν Παντοδύναμος και γένους Θηλυκού , κρατούσε δύο φίδια στα χέρια της.

Είχε την τιμή της σημερινής Παναγιάς και την τιμούσαν Αύγουστο ,τον πρώτο μήνα του χρόνου ιδιαίτερα.

Τότε στα Ταυροκαθάψια , δεν σκότωναν τον ταύρο αλλά τον κούραζαν , μέχρι να πέσει από εξάντληση , κάνοντας τα ακροβατικά τους πάνω στην πλάτη του.

Επίσης τότε γινόντουσαν μεγάλα ομαδικά ιερά όργια προς τιμήν της γονιμότητας.

Οι Μίνωες επειδή δεν υπήρχε το χρήμα σε νομίσματα , μάζευαν φόρους σε είδος (= σιτάρι , φρούτα , λάδι , κ.λ.π ) σε τεράστιες αποθήκες , λαβύρινθους πενταόροφους.

Οι Κρητικοί ήταν καλοί έμποροι και τολμηροί ναυτικοί . Ο πόλεμος που υπήρξε με άλλες Ελληνικές Αχαϊκές πόλεις ήταν πολλοί , φονικοί και για εμπορικούς λόγους .

Και η Τροία ήταν αποικία των Κρητών , που απομακρύνθηκαν από την μητρόπολη αργότερα ( καταστράφηκε δέκα φορές από τους Έλληνες , γιατί παρεμπόδιζε (βάζοντας βαρείς φόρους «διόδια» )το εμπόριο με τον Εύξεινο πόντο , που είχε ανοίξει ο Ιάσονας με τους Αργοναύτες. Ο Τρωικός πόλεμος δεν κράτησε δέκα συνεχόμενα χρόνια αλλά ξεχωριστά , διότι καταστράφηκε δέκα φορές .

Οι Κρήτες ήταν πολύ καλοί πολεμιστές , τεχνίτες , αρχιτέκτονες , κοσμηματοποιοί , έμποροι , καλοί ζωγράφοι , καλοί γλύπτες κλπ.

Τα κέρατα ταύρων στόλιζαν τις οροφές τους και μεγάλοι κίονες (κολώνες ) , λεπτότεροι κάτω και φαρδύτερες προς τα πάνω , στηρίζοντας τα κτήρια τους.

Οι σεισμοί κατέστρεψαν τα θέατρα της ,τις αρένες της , τα παλάτια της….κλπ και έτσι καταστράφηκε ο Μινωικός πολιτισμός .

Από τελευταίες ανασκαφές θα έλεγε κανείς πως σπίτια και μαγαζιά αιφνιδιάστηκαν και βρήκαν Θάνατο από σεισμούς με το ηφαίστειο της Θήρας , κατά την διάρκεια καθημερινής δραστηριότητας. Πλημμύρες , κατακλυσμιαία φαινόμενα την έσπρωξαν στον κατήφορο της παρακμής.

Ή τουλάχιστον έτσι άρχισε να επιταχύνετε. Οι Μυκηναΐοι αργότερα τους αποτέλειωσαν βάναυσα , όσους δεν πρόλαβαν να φύγουν έγκαιρα. Πολλοί μάλιστα έφυγαν προς την Ισπανία.

Κάποιοι αρχαίοι ερευνητές και φιλόσοφοι υπονοούν την Κρήτη , για την Μυθική Ατλαντίδα – ιδιαίτερα ο Πλάτωνας.- αλλά αυτό υποστήριξαν και ορισμένοι μεμονωμένοι ερευνητές σε κάποιες θεωρίες τους , που δεν έχουν αποδείξει κάποιο αξιόλογο στοιχείο που να πείθει , παρά μόνο με ενδείξεις και όχι αποδείξεις ικανές.

Κάποιοι προσπάθησαν να συνδέσουν τους Κρήτες και τους Αιγυπτίους, Ίνκας, Μάγιας , Αζντέκους , σαν αποικίες της χαμένης Ατλαντίδος.

Φυσικά όλα αυτά είναι θεωρίες αναπόδεικτές έως αυθαίρετες υποθέσεις , επειδή δεν έχουν αποδειχθεί ακόμα .Έτσι παραμένοντας λοιπόν ακόμα στους χώρους της Μυθολογίας , περιμένουν μέχρι να ανακαλυφθεί κάτι που θα τα αποδείξει και αυτά κάποτε με κάποιο άγνωστο μέχρις στιγμής τρόπο.

Τα Πρώτα γράμματα που ονομάζουμε σήμερα Φοινικικό αλφάβητο , ήταν από τους Κρήτες της Μινωικής εποχής.

Ο Κρητικός Μινωικός πολιτισμός ήταν ο πρώτος πολιτισμός της Ευρώπης και ο Μίνωας ο πρώτος επιφανής Ευρωπαίος αληθινός συμπολίτης μας.